Ustawy o podatku dochodowym nie definiują, co należy rozumieć przez inwestycje w obcych środkach trwałych.
W praktyce przyjmuje się, że inwestycje w obcych środkach trwałych to ogół działań (nakładów) podatnika odnoszących się do niestanowiącego jego własności środka trwałego, skutkujących jego ulepszeniem.
W myśl art. 22g ust. 17 ustawy o PDOF i art. 16g ust. 13 ustawy o PDOP, ulepszenie środka trwałego ma miejsce, gdy suma wydatków poniesionych na jego przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekroczy 10.000 zł i wydatki te spowodują wzrost wartości użytkowej obcego środka trwałego w stosunku do wartości z dnia przyjęcia go do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonego środka trwałego i kosztami jego eksploatacji.
W przypadku przedstawionym w pytaniu, zakupiony dodatkowy element wyposażenia leasingowanej maszyny stanowił nakład poniesiony na obcy środek trwały, który zwiększył jego funkcjonalność.
Koniecznym jest zatem ustalenie, czy prace wykonane w odniesieniu do leasingowanego środka trwałego mogą być uznane za jego:
- przebudowę, tj. zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,
- rozbudowę, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
- adaptację, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,
- rekonstrukcję, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
- modernizację, tj. ich unowocześnienie.
Ponadto kluczowym jest uzyskanie podstawowego efektu ulepszenia, jakim jest zwiększenie jego wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia do używania. Przyjmując - jak wskazano w pytaniu - że wykonana zabudowa powoduje ulepszenie leasingowanej maszyny należy stwierdzić, iż mamy do czynienia z powstaniem inwestycji w obcym środku trwałym.
Jak wynika z objaśnień wstępnych zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT); Dz. U. poz. 1864, inwestycja w obcym środku trwałym podlega sklasyfikowaniu w odpowiednich grupowaniach KŚT w zależności od środka trwałego, którego dotyczy.