Pracownikowi został przyznany umiarkowany stopień niepełnosprawności (pierwsze orzeczenie). Przy czym orzeczenie to pracownik przedłożył pracodawcy w trakcie miesiąca kalendarzowego. Z jaką datą byliśmy zobowiązani obniżyć mu wymiar czasu pracy i jak należało ustalić wynagrodzenie za miesiąc, w którym nastąpiła ta zmiana? Nadmieniamy, że pracownik nie jest zatrudniony przy pilnowaniu.
Pracownik powinien zostać objęty niższymi normami czasu pracy od dnia, w którym przedłożył pracodawcy orzeczenie o przyznaniu umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, a wynagrodzenie nie zawsze będzie wymagało przeliczenia.
Pracownikowi, o którym mowa w pytaniu, przyznany został umiarkowany stopień niepełnosprawności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 44), czas pracy takiej osoby nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Co prawda przepisy przewidują tu pewne wyjątki, ale w tym przypadku nie mają one zastosowania.
Jednocześnie ustawa o rehabilitacji zawodowej w art. 20c wyjaśnia, że dodatkowe uprawnienia pracownicze przynależne niepełnosprawnemu pracownikowi przysługują od dnia, od którego dana osoba została wliczona do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych na podstawie art. 2a tejże ustawy. W przypadku pierwszorazowego orzeczenia, pracownika wlicza się do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność. Pracownik, o którym mowa w pytaniu, nabył więc prawo do skróconych norm czasu pracy od dnia przedłożenia pracodawcy orzeczenia o przyznaniu umiarkowanego stopnia niepełnosprawności - niezależnie od daty jego wydania.
Stosowanie skróconych norm czasu pracy nie może spowodować zmniejszenia wynagrodzenia określonego stałą miesięczną stawką, co wynika z art. 18 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Natomiast ust. 2 w przywołanym artykule wyjaśnia, że godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na niższe normy czasu pracy, ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm (przykład).
|
Przykład W dniu 19 lutego 2024 r. pracownik zatrudniony na pełny etat w podstawowym systemie czasu pracy (nie przy pilnowaniu) przedłożył pracodawcy orzeczenie o przyznaniu mu z dniem 12 grudnia 2023 r. umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Od 19 lutego br. pracownika obowiązują skrócone normy czasu pracy, czyli 7 godzin na dobę i 35 godzin na tydzień. W tym dniu został wliczony w firmie do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych. W lutym br. pracownik przepracował: [(12 dni × 8 godz.) + (9 dni × 7 godz.)] = 159 godz. W zakładzie wynagrodzenie wypłaca się 10. dnia następnego miesiąca. W związku z tym, że wynagrodzenie pracownika określone jest stawką godzinową wynoszącą 35 zł, po obniżeniu norm czasu pracy pracodawca musi ją przeliczyć: 8 godz. : 7 godz. = 1,143; 35 zł × 1,143 = 40,01 zł. Wynagrodzenie za luty br. wynosi: [(96 godz. × 35 zł) + (63 godz. × 40,01 zł)] = 5.880,63 zł. |
Gwarancja zachowania wynagrodzenia na dotychczasowym poziomie wystąpi więc niezależnie od tego, czy pracownik otrzymuje wynagrodzenie określone stałą miesięczną stawką, czy stawką godzinową.