| Oprogramowanie komputerowe, z nabyciem którego nie łączy się uzyskanie licencji lub autorskich praw do programu, nie jest zaliczane do podlegających amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych. |
Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 lutego 2024 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.665.2023.1.AW.
Spółka z o.o. zawarła umowę na dostawę licencji programu kadrowo-płacowego. Dostawca ma ten program wdrożyć i skonfigurować, zapewnić asysty i szkolenia dla pracowników. Po wdrożeniu programu ma też zapewnić pakiet serwisowy.
Dostarczona licencja obejmuje swoim zakresem prawo do korzystania z programu zgodnie z jego przeznaczeniem, wyłącznie w zakresie niezbędnym do prawidłowego działania programu kadrowo-płacowego, na następujących polach eksploatacji:
1) umożliwia eksploatację programu na 5 stanowiskach komputerowych w jednostce organizacyjnej zamawiającego,
2) może być przekazana innej jednostce niż jednostka zamawiającego tylko i wyłącznie w sytuacji, w której dochodzi do rozwiązania obecnej jednostki i powołania nowej jednostki na terenie miasta, która będzie kontynuowała zadania zamawiającego,
3) umożliwia wykonanie kopii programu dla celów archiwalnych lub jako kopii zapasowych.
Wykonawca nie przenosi na rzecz spółki praw autorskich. W ramach nabytej licencji spółka nie jest uprawniona do ingerencji w kod źródłowy, ani jakichkolwiek jego modyfikacji i nie może przenieść na osoby trzecie praw i obowiązków wynikających z udzielonej licencji czy udzielać dalszych licencji.
Licencja zostanie dostarczona na czas nieokreślony. Spółka nie jest w stanie przewidzieć jak długo będzie korzystać z nabytych licencji, ale zakłada, że będzie to okres dłuższy niż jeden rok. Jej zdaniem, prawidłowe będzie rozpoznanie wydatków na zakup licencji programu kadrowo-płacowego za koszt podatkowy w momencie ich poniesienia. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała, że zgodnie z treścią ustawy o CIT, wartościami niematerialnymi i prawnymi są prawa autorskie i licencje. To oznacza, że nabywane przez podatników programy komputerowe nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, jeśli przedmiotem nabycia nie jest prawo autorskie lub licencja.
Z umowy z dostawcą wynika wprost, że wykonawca nie przenosi na rzecz spółki praw autorskich. Ponadto powołując się na przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), wnioskodawca dowiódł, że przedmiotem umowy nie jest też licencja w rozumieniu tej ustawy.
Zdaniem spółki, w przypadku nabycia prawa do korzystania z systemu komputerowego - kiedy zakres praw nabywcy ograniczony jest do zakresu, o którym mowa w art. 75 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - należność przekazywana licencjodawcy nie jest objęta dyspozycją przepisów o amortyzacji. Wydatki na zakup licencji i jej przystosowanie do użytkowania powinny być zatem kwalifikowane na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop. Organ podatkowy zgodził się z tym stanowiskiem i odstąpił od uzasadnienia prawnego tej oceny.