Mniejsza kwota zasiłku po ustaniu zatrudnienia

Świadczenia chorobowe jako pochodna wynagrodzenia w przypadku pracowników oraz przychodu w przypadku zleceniobiorców i podstawy składek w przypadku przedsiębiorców, mogą przysługiwać każdej z wymienionych grup ubezpieczonych również za okres przypadający po ustaniu ich tytułu do ubezpieczenia chorobowego. Świadczenia takie obliczane są od podstawy ich wymiaru ustalanej na zasadach przewidzianych w ustawie o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwanej ustawą zasiłkową. Przy czym w przypadku zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego przysługujących za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, podstawa wymiaru świadczeń, służąca obliczeniu ich wysokości, nie może być wyższa niż kwota wynosząca 100% przeciętnego wynagrodzenia - co jednoznacznie wynika z art. 46-47 ustawy zasiłkowej. Zasada ta dotyczy zarówno ubezpieczonego będącego, jak i niebędącego pracownikiem.

Kwotę wynoszącą 100% przeciętnego wynagrodzenia ustala się miesięcznie, poczynając od 3. miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych. Tym samym kwota wynosząca 100% przeciętnego wynagrodzenia stanowiąca górną granicę podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego ulega zmianie czterokrotnie w roku kalendarzowym, tj. 1 marca, 1 czerwca, 1 września i 1 grudnia.

Jeśli natomiast chodzi o wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego dla celów emerytalnych, to w każdym kwartale roku kalendarzowego ulega ona zmianie, a więc wzrasta albo maleje, co w odpowiedni sposób wpływa na ostateczną wysokość świadczeń chorobowych, jeśli ubezpieczonego dotyczy ograniczenie podstawy (patrz tabela).

Zatem w przypadku zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, a więc:

• od 1 czerwca do 31 sierpnia 2025 r. podstawa ich wymiaru podlega ograniczeniu do kwoty 8.962,28 zł,
• od 1 września do 30 listopada 2025 r. podstawa ich wymiaru podlega ograniczeniu do kwoty 8.748,63 zł.

Ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego do 100% przeciętnego wynagrodzenia nie stosuje się do zasiłku:

• chorobowego pracownika, który był zatrudniony na podstawie więcej niż jednej umowy o pracę, a jedna z umów o pracę zakończyła się,
• macierzyńskiego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego.

Prawo do zasiłków należnych za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego ustala oraz wypłaca ZUS.