Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych wynikają z art. 22g updof i art. 16g updop. W przypadku odpłatnego nabycia stanowi ją cena nabycia środka trwałego. Stosownie do art. 22g ust. 3 updof i art. 16g ust. 3 updop, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o VAT, z wyjątkiem gdy zgodnie z odrębnymi przepisami nie stanowi on podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony bądź zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o VAT. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Użycie przez ustawodawcę zwrotu, że kwotę należną zbywcy powiększa się o "koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania, a w szczególności...", oznacza, że katalog wydatków poniesionych w związku z odpłatnym nabyciem środka trwałego powiększających jego wartość początkową jest otwarty. Mogą więc wystąpić również inne, niewymienione wprost w powołanym art. 22g ust. 3 updof i art. 16g ust. 3 updop koszty, które będą miały wpływ na wartość początkową danego składnika majątku.
Ustaloną w podany sposób cenę nabycia koryguje się o różnice kursowe naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania (art. 22g ust. 5 updof i art. 16g ust. 5 updop).