Na podstawie art. 28m ust. 1 updop, opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek, zwanym dalej estońskim CIT lub ryczałtem, podlega dochód odpowiadający m.in. wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków) i wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).
Jeżeli samochód osobowy nie jest wykorzystywany wyłącznie na cele działalności gospodarczej, wówczas 50% wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem tego samochodu zalicza się do wydatków z tytułu ukrytych zysków lub wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Tak wynika z analizy art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b i ust. 4a pkt 2 updop.
Definicję ukrytych zysków zawiera art. 28m ust. 3 updop. Zgodnie z nim przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem jest - bezpośrednio lub pośrednio - udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem.
Wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z tymi, które dotyczą ukrytych zysków. Dotyczy to wydatków związanych z używaniem samochodów osobowych w działalności do celów mieszanych.
O kwalifikacji wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego do odpowiedniej kategorii dochodu decyduje fakt, kto faktycznie korzysta z danego samochodu. Jeżeli samochód jest wykorzystywany m.in. przez udziałowców oraz podmioty powiązane ze spółką lub udziałowcami, mamy do czynienia z dochodem z tytułu ukrytych zysków. Jeśli natomiast jest on używany do celów prywatnych np. pracowników - powstaje dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.