Podmiot zatrudniający zawiera umowę o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej nie wcześniej niż po upływie 14 dni zatrudnienia i nie później niż do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy zatrudnienia. Nie ma to jednak zastosowania, jeśli osoba zatrudniona zadeklaruje przed upływem tego terminu niedokonywanie wpłat do PPK albo przestanie być w stosunku do tego podmiotu zatrudniającego osobą zatrudnioną (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o PPK). Dotyczy to osób zatrudnionych, które nie ukończyły 55. roku życia. W przypadku osób starszych, tj. które ukończyły 55 lat, ale nie przekroczyły 70. roku życia, przystąpienie do PPK następuje wyłącznie na ich wniosek. Osoba zatrudniona, w imieniu i na rzecz której zawarto umowę o prowadzenie PPK, pozostaje uczestnikiem PPK nawet wówczas, gdy stosunek pracy został zakończony.
W świetle powyższego, w razie ponownego jej zatrudnienia podmiot zatrudniający ponownie nie zawiera w jej imieniu i na jej rzecz umowy o prowadzenie PPK, z wyjątkiem, gdy w czasie przerwy w zatrudnieniu tego pracownika nastąpiła zmiana instytucji finansowej, z którą ma zawartą umowę o zarządzanie PPK. Przy ponownym zatrudnieniu uczestnika PPK co do zasady w mocy pozostają także złożone przez niego wcześniej deklaracje, w tym m.in. dotyczącej finansowania wpłaty dodatkowej do PPK oraz deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK (o ile w przerwie w zatrudnieniu nie miał miejsca tzw. autozapis do PPK).