Przeniesienie składnika aktywów z polskiego oddziału do zagranicznej jednostki macierzystej

Jesteśmy polskim oddziałem zagranicznej spółki. Nabyliśmy w Polsce środki trwałe, które podlegały u nas amortyzacji. Nie są one jednak potrzebne w Polsce i przeniesiono je do jednostki macierzystej w Hiszpanii. Jakiego księgowania należy w tej sytuacji dokonać? Czy prawidłowe jest przeniesienie wartości nieumorzonej środka trwałego na należności od jednostki macierzystej?

Oddział jest samodzielną, wyodrębnioną organizacyjnie i finansowo częścią działalności gospodarczej przedsiębiorcy (tu: zagranicznego) wykonywaną poza siedzibą tego przedsiębiorcy lub poza głównym miejscem wykonywania jego działalności. Działające na terytorium Polski oddziały przedsiębiorców zagranicznych zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych w oparciu o art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości.

Przepisy art. 20 ust. 1 ustawy o rachunkowości stanowią zaś, iż do ksiąg rachunkowych danego okresu sprawozdawczego należy wprowadzić, w postaci zapisu, każde zdarzenie, które nastąpiło w tym okresie sprawozdawczym. Podstawą zapisów w księgach rachunkowych są przy tym dowody księgowe stwierdzające dokonanie operacji gospodarczej (por. art. 20 ust. 2 ww. ustawy).

Z pytania wynika, iż dokonano przeniesienia środka trwałego z polskiego oddziału spółki zagranicznej do jednostki macierzystej za granicą (tu: w Hiszpanii). Skoro polski oddział i jednostka macierzysta to jeden podmiot, operacja ta będzie neutralna bilansowo, tzn. nie powstaną ani przychody ani koszty. Pod datą przekazania środka trwałego do jednostki macierzystej należy wyksięgować z ewidencji bilansowej jego wartość początkową oraz dotychczasowe odpisy amortyzacyjne. W sytuacji gdy przenoszony środek trwały nie został w pełni zamortyzowany, jego wartość nieumorzoną wskazane jest odnieść na stronę Wn konta przeznaczonego do ewidencji rozrachunków z jednostką macierzystą.