Amortyzacja pawilonu z lokalami mieszkalnymi
Posiadam pawilon handlowo-usługowy. Lokale położone na piętrze budynku zostały przerobione i są wynajmowane na cele mieszkalne. Zmianę sposobu użytkowania zgłosiłem odpowiednim organom. Czy mogę kontynuować amortyzację budynku i ujmować odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów?
Kontynuowanie i podatkowe rozliczanie amortyzacji jest możliwe, pod warunkiem że pomimo przerobienia piętra pawilonu, więcej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku jest nadal przeznaczona na cele niemieszkalne.
W myśl art. 22 ust. 8 updof, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o updof, z uwzględnieniem art. 23 updof.
Jako środki trwałe są kwalifikowane m.in. budynki, budowle oraz lokale będące odrębną własnością, które spełniają przesłanki określone w art. 22a ust. 1 updof, czyli stanowią własność (współwłasność) podatnika, zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, a przewidywany okres ich używania na potrzeby związane z działalnością gospodarczą podatnika albo oddania do używania na podstawie umowy najmu (lub innych umów o podobnym charakterze) jest dłuższy niż rok.
Jednak nie wszystkie budynki i lokale podlegają amortyzacji. Zgodnie z art. 22c pkt 2 updof, wyłączenie z amortyzacji dotyczy m.in. budynków mieszkalnych wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami oraz lokali mieszkalnych stanowiących odrębną nieruchomość, służących prowadzonej działalności gospodarczej albo wydzierżawianych/wynajmowanych na podstawie umowy.
Oceny budynku jako mieszkalnego czy niemieszkalnego dokonuje się z uwzględnieniem regulacji zawartych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) - Dz. U. nr 112, poz. 1316 ze zm.). Wynika z niego, że budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. W przypadku gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej budynku wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, jest on klasyfikowany jako budynek mieszkalny.
Odnosząc się do sytuacji podatnika, trzeba więc stwierdzić, że przerobienie piętra budynku stanowiącego pawilon handlowo-usługowy na lokale mieszkalne nie musi skutkować wykluczeniem możliwości jego podatkowej amortyzacji. Jeżeli powierzchnia użytkowa pawilonu wykorzystywana dla celów niemieszkalnych jest większa niż powierzchnia wykorzystywana dla celów mieszkalnych, należy uznać, że budynek nadal zachował charakter niemieszkalny. W takim przypadku podatnik może w dalszym ciągu ujmować do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne dotyczące tego budynku (por. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 lipca 2025 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.383.2025.3.MM).
