Wynagrodzenie i czas pracy w miesiącu, w którym pracownikowi przyznano umiarkowany stopień niepełnosprawności

Pracownikowi został przyznany umiarkowany stopień niepełnosprawności (pierwsze orzeczenie). Przy czym orzeczenie to pracownik przedłożył pracodawcy w trakcie miesiąca kalendarzowego. Z jaką datą byliśmy zobowiązani obniżyć mu wymiar czasu pracy i jak należało ustalić wynagrodzenie za miesiąc, w którym nastąpiła ta zmiana? Nadmieniamy, że pracownik nie jest zatrudniony przy pilnowaniu.

Pracownik powinien zostać objęty niższymi normami czasu pracy od dnia, w którym przedłożył pracodawcy orzeczenie o przyznaniu umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, a wynagrodzenie nie zawsze będzie wymagało przeliczenia.

Pracownikowi, o którym mowa w pytaniu, przyznany został umiarkowany stopień niepełnosprawności. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 44), czas pracy takiej osoby nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Co prawda przepisy przewidują tu pewne wyjątki, ale w tym przypadku nie mają one zastosowania.

Jednocześnie ustawa o rehabilitacji zawodowej w art. 20c wyjaśnia, że dodatkowe uprawnienia pracownicze przynależne niepełnosprawnemu pracownikowi przysługują od dnia, od którego dana osoba została wliczona do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych na podstawie art. 2a tejże ustawy. W przypadku pierwszorazowego orzeczenia, pracownika wlicza się do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych począwszy od dnia przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność. Pracownik, o którym mowa w pytaniu, nabył więc prawo do skróconych norm czasu pracy od dnia przedłożenia pracodawcy orzeczenia o przyznaniu umiarkowanego stopnia niepełnosprawności - niezależnie od daty jego wydania.

Stosowanie skróconych norm czasu pracy nie może spowodować zmniejszenia wynagrodzenia określonego stałą miesięczną stawką, co wynika z art. 18 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Natomiast ust. 2 w przywołanym artykule wyjaśnia, że godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na niższe normy czasu pracy, ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm (przykład).

Gwarancja zachowania wynagrodzenia na dotychczasowym poziomie wystąpi więc niezależnie od tego, czy pracownik otrzymuje wynagrodzenie określone stałą miesięczną stawką, czy stawką godzinową.