Wydatki na wykończenie i wyposażenie mieszkania
Spółka z o.o. w 2023 r. kupiła od dewelopera mieszkanie z przeznaczeniem na wynajem. Czy wydatki związane z zakupem i montażem drzwi, glazury i podłogi podwyższą wartość nieruchomości i nie będą amortyzowane? Co z wydatkami na wyposażenie lokalu, np. zakup mebli wolnostojących?
Nakłady związane z wykończeniem lokalu mieszkalnego podwyższą wartość lokalu, który nie podlega amortyzacji (będą kosztem w przypadku odpłatnego zbycia tego lokalu). Natomiast wydatki związane z wyposażeniem wynajmowanego lokalu stanowią koszt uzyskania przychodów bezpośrednio lub poprzez odpisy amortyzacyjne.
Wydatki na wykończenie a koszty remontu
Co do zasady, wydatki na remont środka trwałego nie są zaliczane do jego wartości początkowej. Stanowią koszty podatkowe w dniu poniesienia. Z kolei wydatków zwiększających wartość początkową środka trwałego będącego lokalem mieszkalnym nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w dniu poniesienia, ani poprzez odpisy amortyzacyjne (lokale mieszkalne nie podlegają amortyzacji na podstawie art. 16c pkt 2a updop).
Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia remontu środka trwałego. W celu właściwej kwalifikacji poniesionych wydatków należy posiłkować się definicją remontu określoną w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
| Zwróć uwagę!
Istotą remontu są działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego polegające na naprawie lub wymianie zużytych elementów. Co ważne, w trakcie tych prac mogą być zastosowane materiały lepsze i nowocześniejsze niż materiały podlegające wymianie. |
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 6 października 2023 r., nr 0111-KDWB.4010.76.2023.1.AZE stwierdził, że: "Remont następuje w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji (zużycia). Wymiana zużytych elementów środka trwałego na nowe ma charakter odtworzeniowy, przywracający jedynie jego pierwotną wartość użytkową i niezmieniający jego charakteru".
W opisanym stanie faktycznym nie można uznać, że wydatki związane z zakupem i montażem w mieszkaniu drzwi, glazury oraz podłogi mają charakter wydatków remontowych, gdyż nie polegają na odtworzeniu stanu pierwotnego. Są to wydatki na wykończenie lokalu, które podwyższą jego wartość początkową. Lokal mieszkalny nie podlega amortyzacji, a więc będą stanowiły koszt podatkowy w przypadku odpłatnego jego zbycia.
Wartość początkową lokalu mieszkalnego zwiększają też wydatki na zakup mebli wbudowanych na stałe w konstrukcję lokalu.
Wyposażenie mieszkania
Zakupione na potrzeby wynajmowanego lokalu składniki majątku (np. meble wolnostojące, lodówka, zmywarka) mogą stanowić odrębne środki trwałe, o ile spełniają warunki określone w art. 16a ust. 1 updop. Z przepisu tego wynika, że dany składnik majątku, aby był uznany za środek trwały, musi spełniać następujące warunki:
- stanowić własność lub współwłasność podatnika,
- być nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,
- być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok,
- być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.
Meble niewbudowane na stałe w konstrukcję lokalu (meble wolnostojące) mogą stanowić odrębne środki trwałe podlegające amortyzacji jako pojedynczy lub zbiorczy obiekt inwentarzowy (zestaw mebli).
Generalnie wydatki na nabycie składników majątku będących środkami trwałymi rozliczane są w kosztach uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne naliczane od ich wartości początkowej. Odpisów dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m updop, gdy wartość początkowa środka trwałego w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10.000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł (a tak w przypadku sprzętu domowego będzie najczęściej), podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego, albo w miesiącu następnym. Tak wynika z art. 16f ust. 3 updop. Podatnicy mogą też nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których wartość początkowa nie przekracza 10.000 zł. Wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania, stosownie do art. 16d ust. 1 updop.
