Zaliczka na podatek po przekroczeniu limitu przychodów w uldze dla młodych

Zatrudniamy pracownika, który nie ma ukończonych 26 lat. Do sierpnia 2025 r. nie naliczaliśmy mu zaliczek na podatek dochodowy od wynagrodzenia, gdyż pracownik ten korzystał z ulgi dla młodych. We wrześniu 2025 r. jego przychody liczone od początku roku przekroczą limit 85.528 zł. Czy od nadwyżki ponad ten limit powinniśmy naliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy? A co z kwotą wolną od podatku w wysokości 30.000 zł?

Przychody zwolnione z PIT w ramach ulgi dla młodych

W ramach ulgi dla młodych zwolnieniu od podatku dochodowego korzystają m.in. przychody ze stosunku pracy, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PDOF).

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu z PIT w ramach ww. ulgi nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie ustawy o PDOF, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W sytuacji gdy poza ulgą dla młodych podatnik korzysta z ulgi na powrót lub z ulgi dla rodzin 4+, suma przychodów zwolnionych z PIT w ramach tych ulg nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85.528 zł.

Jeżeli pracownik spełnia warunki do stosowania ulgi dla młodych, pracodawca stosuje ją w trakcie roku podatkowego z mocy ustawy. Pracodawca nie stosuje ww. ulgi tylko wówczas, gdy pracownik złożył mu pisemny wniosek o obliczanie zaliczek bez jej stosowania (art. 32 ust. 6 ww. ustawy).

Zastosowanie ulgi dla młodych oznacza, że płatnik (tu: pracodawca) nie oblicza i nie pobiera podatnikowi (tu: pracownikowi) zaliczek na podatek dochodowy do wysokości ww. limitu przychodów.

Przekroczenie limitu ulgi dla młodych a zaliczka na podatek

W przypadku gdy przychody pracownika ze stosunku pracy, liczone narastająco od początku roku, w danym miesiącu przekroczą limit ulgi dla młodych (tj. 85.528 zł), to pracodawca (jako płatnik) od nadwyżki przychodu ponad ww. limit jest obowiązany obliczyć zaliczkę na podatek. Przy obliczeniu tej zaliczki stosuje się ogólne zasady określone w art. 32 ustawy o PDOF.

Podstawę obliczenia zaliczki na podatek stanowi dochód, za który uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody ze stosunku pracy oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu przysługujących pracownikowi kosztów uzyskania przychodów oraz potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenia społeczne.

Należy jednocześnie mieć na uwadze, że:

• w kwocie przychodów pracownika nie uwzględnia się przychodów wolnych od podatku na podstawie przepisów ustawy o PIT oraz przychodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku,
• miesięczne zryczałtowane koszty uzyskania przychodu z tytułu stosunku pracy stosuje się w wysokości nieprzekraczającej tej części przychodów z danego źródła, która podlega opodatkowaniu (art. 22 ust. 3b ww. ustawy),
• od dochodu pracownika nie odlicza się składek na ubezpieczenia społeczne, których podstawę wymiaru stanowi przychód zwolniony od podatku na podstawie ustawy o PIT (np. w ramach ulgi dla młodych) oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku (art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Pracodawca, przy obliczeniu zaliczki na podatek powinien stosować 12% stawkę podatku za miesiące, w których podlegający opodatkowaniu dochód pracownika uzyskany od początku roku (od tego pracodawcy) nie przekroczy kwoty 120.000 zł.

Jeśli pracownik złoży pracodawcy oświadczenie o stosowaniu odpowiednio 1/12, 1/24 albo 1/36 kwoty zmniejszającej podatek (np. na druku PIT-2), to pracodawca pomniejsza miesięczne zaliczki na podatek o ww. kwotę (art. 31b ustawy o PDOF). Kwota zmniejszająca podatek wynosi odpowiednio 300 zł, 150 zł albo 100 zł i jest stosowana przy obliczaniu miesięcznej zaliczki na podatek. Natomiast kwota wolna od podatku w wysokości 30.000 zł to kwota (podstawa obliczenia podatku) do wysokości której nie powstaje obowiązek zapłaty podatku w skali całego roku podatkowego - przy zastosowaniu kwoty zmniejszającej w wysokości 300 zł przez 12 miesięcy, czyli 3.600 zł (30.000 zł × 12% - 3.600 zł = 0 zł).

Kwota dochodów wolnych od podatku w skali roku podatkowego (30.000 zł) będzie miała również "zastosowanie" do dochodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej ponad limit przychodów zwolnionych z PIT w ramach ulgi dla młodych (85.528 zł).

Tak też wyjaśniają organy podatkowe, w tym m.in. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 14 listopada 2023 r., nr 0115-KDIT2.4011.448.2023.1.KC, w której czytamy:

"(...) Do dochodów podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej ponad limit 85.528 zł ma zastosowanie kwota wolna od podatku w wysokości 30.000 zł rocznie (czyli podstawa obliczenia podatku, od której nie powstaje obowiązek zapłaty podatku).

(...) w sytuacji gdy Pana przychody będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to do osiągniętych przez Pana dochodów, które będą podlegały opodatkowaniu według skali podatkowej (tj. obliczonych od przychodu przekraczającego kwotę 85.528 zł) (...), będzie miała zastosowanie kwota wolna od podatku w wysokości 30.000 zł rocznie. (...)"

Należy dodać, że przepisy ustawy o PIT nie zwalniają pracodawcy z obowiązku poboru zaliczki na podatek, u którego został przekroczony limit ulgi dla młodych (85.528 zł), od nadwyżki ponad ten limit. W przypadku gdy podlegające opodatkowaniu dochody pracownika (po osiągnięciu limitu ww. ulgi) nie przekroczą w skali roku 30.000 zł, to kwota pobranych przez pracodawcę zaliczek na podatek, co do zasady, będzie stanowić w zeznaniu podatkowym nadpłatę podatku (podlegającą zwrotowi pracownikowi).

Pracownik może jednak złożyć pracodawcy wniosek o niepobieranie zaliczek na podatek, jeśli przewiduje, że uzyskane przez niego dochody podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej (tj. odpowiadające nadwyżce ponad limit 85.528 zł) nie przekroczą w tym roku podatkowym kwoty 30.000 zł. Prawo do złożenia takiego wniosku przysługuje również podatnikowi, który wcześniej korzystał z ulgi dla młodych.