Ulga na złe długi w korekcie wstępnej w przypadku przejścia na estoński CIT - interpretacja indywidualna organu podatkowego
| Podatnik, który skorzystał z ulgi na złe długi, powinien wartość tej ulgi uwzględnić w korekcie wstępnej przychodów i kosztów przy przejściu na estoński CIT. |
Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 maja 2025 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.83.2025.1.MF.
W stanie faktycznym spółka z o.o. do końca 2024 r. była opodatkowana klasycznym CIT. W związku z brakiem płatności przez kontrahentów skorzystała z ulgi na złe długi (art. 18f i art. 25 ust. 19 updop), którą ujęła w rozliczeniu CIT-8 za 2024 r. W styczniu 2025 r. skutecznie złożyła zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (ZAW-RD). Miała jednak wątpliwość, czy w tej sytuacji we wstępnej korekcie przychodów i kosztów przy zmianie formy opodatkowania na estoński CIT powinna uwzględnić wartość ulgi na złe długi? Jej zdaniem nie była ona zobowiązana ujmować wartości tej ulgi w korekcie wstępnej przychodów i kosztów, gdyż według niej nie stanowi ona różnic przejściowych między wynikiem podatkowym i bilansowym. Jest tylko zmniejszeniem podstawy opodatkowania u wierzyciela o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta.
Z takim stanowiskiem spółki nie zgodził się organ podatkowy. Wskazał, że zgodnie z art. 7aa ust. 1 pkt 1 updop podatnik, który wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek, jest obowiązany na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek sporządzić informację o przychodach, kosztach, dochodzie z przekształcenia oraz podatku należnym w związku z wyborem opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (CIT/KW), o których mowa w art. 7aa ust. 2 updop.
Oznacza to, że przy przejściu na estoński CIT powinien sporządzić korektę wstępną stanowiącą informację o przychodach podatkowych oraz kosztach uzyskania przychodów wynikających z różnic w ich ujmowaniu dla celów podatkowych i rachunkowych.
Jak zauważył organ podatkowy, efektem korekty wstępnej przychodów i kosztów ma być wyeliminowanie:
- podwójnego opodatkowania tych samych przychodów,
- możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych przychodów,
- podwójnego odliczenia tych samych kosztów,
- możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych kosztów.
Zdaniem powołanego organu w ten sposób podatnik dokonuje ujednolicenia swoich rozliczeń podatkowych i rachunkowych, gdyż po wyborze ryczałtu od dochodów spółek przychody i koszty podatnika ustalane dla celów rachunkowych staną się również kategoriami podatkowymi. Korekta powinna mieć zatem zastosowanie do różnic przejściowych między wynikiem finansowym a podatkowym podatnika.
Zwiększenie przychodów lub kosztów uzyskania przychodów wynikające z korekty wstępnej nie odnosi się do konkretnego momentu w czasie, w którym takie różnice powstały, lecz dotyczy wszelkich kategorii, które mają aktualny charakter. Na podstawie art. 7aa ust. 3 updop, przepisów o korekcie wstępnej nie stosuje się do przychodów, o których mowa w art. 12 ust. 4 updop, oraz kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem tych przychodów i kosztów, które podlegają rozliczeniu w innych terminach lub okresach zgodnie z przepisami o rachunkowości.
Ulgę na złe długi reguluje art. 18f i art. 25 ust. 19 updop. W myśl tych przepisów polega ona m.in. na zmniejszeniu u wierzyciela w zeznaniu składanym za rok podatkowy podstawy opodatkowania o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta. Jeżeli podatnik poniósł stratę ze źródła, z którym związana jest transakcja handlowa, która nie została uregulowana lub zbyta, kwota straty może być zwiększona o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego.
Powołując się na objaśnienia podatkowe Ministra Finansów z 23 grudnia 2021 r. zawarte w Przewodniku od Ryczałtu od dochodów spółek, organ podatkowy wskazał, że prawidłowym podejściem interpretacyjnym w zakresie stosowania przepisów ustawy o CIT dotyczących opodatkowania estońskim CIT jest zastosowanie zintegrowanej wykładni językowej, systemowej i celowościowej. Biorąc pod uwagę tę wykładnię, stwierdził, że wartość przychodu wyłączonego z przychodów podatkowych w związku z zastosowaniem ulgi na złe długi, należy wykazać w informacji CIT/KW na podstawie art. 7aa ust. 2 pkt 1 lit. a updop. "Nadrzędnym bowiem celem wprowadzenia przepisu art. 7aa ustawy o CIT jest zapobieganie podwójnemu zaliczeniu danej kategorii do przychodów lub kosztów, jak również wyeliminowanie możliwości nieuwzględnienia określonych przychodów czy kosztów. Poprzez zastosowanie ulgi na złe długi w stosunku do swojej wierzytelności wyłączyli Państwo wartość wykazanego wcześniej przychodu z przychodów podatkowych. Mamy tu zatem do czynienia z sytuacją powstania różnicy pomiędzy wynikiem finansowym a podatkowym podatnika, którą należy zniwelować przed zmianą formy opodatkowania na ryczałt od dochodów spółek".
W związku z tym organ podatkowy uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe.
